สถาบันวิจัยและพัฒนา - ศึกษาการใช้คำลักษณะนามของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ปีการศึกษา 2548 มหาวิทยาลัยราชภัฎกาญจนบุรี (2548)

Smaller Text

Reset Text

Larger Text

สถาบันวิจัยและพัฒนา

หน้าหลัก

ประวัติความเป็นมา

ปรัชญา วิสัยทัศน์ พันธกิจ

วัตถุประสงค์และเป้าหมาย

โครงสร้างองค์กร

บุคลากร

ด้านบริหารจัดการ

ด้านการเรียนการสอน

ด้านการเงินและงบประมาณ

รายงานประจำปี

งานประกันคุณภาพ

ติดต่อสถาบันวิจัยและพัฒนา

วารสารวิชาการ

Administrator Only

สารสนเทศด้านการวิจัย

สนง.คณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ

สนง.คณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ

รายชื่อวารสารบริการวิชาการของ สกอ.

รายชื่อวารสารบริการวิชาการของ สกอ.

รายชื่อวารสารบริการวิชาการของ สมศ.

รายชื่อวารสารบริการวิชาการของ สมศ.

ฐานข้อมูล TCI

ฐานข้อมูล TCI

ฐานข้อมูลาการวิจัยประเทศไทย สกว.

ฐานข้อมูลาการวิจัยประเทศไทย สกว.

ข้อมูลด้านงานวิจัย

จรรยาบรรณนักวิจัย

ผลงานวิจัยของอาจารย์

ผลงานวิจัยระดับปริญญาตรี

ผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษา

หลักเกณฑ์การขอรับทุนวิจัย

การสนับสนุนทุนวิจัย

การสนับสนุนการเผยแพร่งานวิจัย

ระบบและกลไก

องค์ความรู้จากงานวิจัย

บทความวิเคราะห์ สังเคราะห์วิจัย

บริการของเรา

ข่าวทั้งหมด

แบบฟอร์มและเอกสาร

ภาพกิจกรรม

กระดานข่าว ถาม-ตอบ

Login Form

ศึกษาการใช้คำลักษณะนามของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ปีการศึกษา 2548 มหาวิทยาลัยราชภัฎกาญจนบุรี (2548)

PDF

พิมพ์

ส่งเมล

เขียนโดย นางสาวธีรนันท์ ดอกมะลิ
Thursday, 30 March 2006
ชื่อโครงการ ศึกษาการใช้คำลักษณะนามของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ปีการศึกษา 2548 มหาวิทยาลัยราชภัฎกาญจนบุรี (2548) ชื่อผู้วิจัยหลัก นางสาวธีรนันท์ ดอกมะลิ ชื่อผู้ร่วมวิจัย - โปรแกรมวิชา ภาษาไทย อาจารย์ที่ปรึกษา อาจารย์ราตรี แจ่มนิยม แหล่งทุนสนับสนุน ทุนอุดหนุนการวิจัย จากมหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี ปีงบประมาณ 2548 บทคัดย่อ การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการใช้คำลักษณนามของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฎกาญจนบุรี ตำบลหนองบัว อำเภอเมือง จังหวัดกาญจนบุรี ผู้ศึกษาได้เก็บรวบรวมข้อมูล โดยการใช้แบบสอบถามเป็นเครื่องมือในการจัดเก็บข้อมูลกับนักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยราชภัฏกาญจนบุรี จำนวน 100 คน จากนั้นนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์โดยหาค่าร้อยละ ผลการวิจัย พบว่าการใช้คำลักษณนามของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 มีลักษณะดังนี้ 1. กลุ่มคำลักษณนามที่ใช้ถูกต้องทั้งหมดตามที่ราชบัณฑิตยสถานกำหนดไว้ คิดเป็นค่าความถี่ร้อยละ 100 เช่น อิฐ ใช้คำลักษณนาม “ ก้อน ” ลิปสติก ใช้คำลักษณนาม “ แท่ง ” นิตยสาร ใช้คำลักษณนาม “ ฉบับ ” 2. กลุ่มคำลักษณนามใช้ถูกต้องตามที่ราชบัณฑิตสถานไว้กันเป็นส่วนมาก คิดเป็นร้อยละ 50 ขึ้นไป เช่น จดหมาย ใช้คำลักษณนาม “ ฉบับ ” พู่กัน ใช้คำลักษณนาม “ ด้าม ” กระดุม ใช้คำลักษณนาม “ เม็ด ” 3. กลุ่มคำลักษณนามที่ใช้ผิดกันมาก คิดเป็นร้อยละต่ำกว่า 50 เช่น ตาลปัตร ใช้คำลักษณนาม “ อัน ” ดินสอ ใช้คำลักษณนาม “ ด้าม ” ลิฟต์ ใช้คำลักษณนาม “ เครื่อง ” นอกจากนี้ พบข้อสังเกตบางประการที่น่าสนใจ ดังนี้ 1.กลุ่มคำลักษณะนามที่ใช้กับคำนามผิดจำนวนมาก ทำให้มีแนวโน้มจะเปลี่ยนแปลงไปในอนาคต ซึ่งเกิดจากความเคยชินจากการใช้บ่อยๆ และไม่ทราบว่าผิด หรืออาจเห็นว่าคำนามนั้นน่าจะใช้คำลักษณนามเหมือนกับคำนามประเภทเดียวกัน จึงเลือกใช้คำลักษณนามเหมือนกัน 2.การใช้คำลักษณนาม “อัน” มักใช้บ่อยในกรณีที่ผู้ใช้ไม่ทราบว่าจะใช้ คำลักษณนามของคำนามนั้นอย่างไรดี อาจเป็นเพราะคำลักษณนาม “อัน” ใช้ง่ายและสะดวก ถึงแม้ว่าจะไม่ถูกต้องตามราชบัณฑิตยสถานกำหนดไว้ก็ตาม 3.กลุ่มคำลักษณนามที่ใช้กับคำนามซึ่งถูกต้อง ( ร้อยละ 100 ) ตามที่ราชบัณฑิตยสถานกำหนดไว้ ส่วนใหญ่เป็นคำลักษณนามบอกสัณฐาน อาจกล่าวได้ว่า กลุ่มตัวอย่างมีการใช้คำลักษณนามโดยสังเกตจากรูปพรรณ สัณฐานของคำนามนั้นๆ 4. กลุ่มตัวอย่างมีการใช้คำลักษณนามเปลี่ยนแปลงไปจากราชบัณฑิตยสถานกำหนดไว้ไม่มากนัก ถึงแม้กลุ่มตัวอย่างจะมีความแตกต่างทางด้านเพศ คณะ และโปรแกรมวิชาที่ศึกษาอยู่ ก็มิได้ทำให้การใช้คำลักษณนามแตกต่างกันมากนัก เพราะส่วนใหญ่ระดับคะแนนอยู่ที่ร้อยละ 76 แต่สำหรับคะแนนสูงสุดอยู่ที่ ร้อยละ 88 และคะแนนต่ำสุดอยู่ที่ร้อยละ50 Download
แก้ไขล่าสุดเมื่อ ( Tuesday, 20 March 2007 )

< ก่อนหน้า		ถัดไป >

[ ย้อนกลับ ]